Νεχρού, Κρι Γιαβαχαρλάλ

(Nehru Jawaharlal, Αλαχαμπάντ 1889 – Νέο Δελχί 1964). Ινδός πολιτικός. Γιος πλούσιου δικηγόρου, σπούδασε στην Αγγλία και το 1912 πήρε το δίπλωμα της νομικής. Οπαδός του Γκάντι αλλά ξένος προς τον θρησκευτικό μυστικισμό του Μαχάτμα, έγινε μέλος (1918) και κατόπιν πρόεδρος (1929) του κόμματος του Κογκρέσου. Φυλακίστηκε πολλές φορές από τους Άγγλους και μετείχε στις διαπραγματεύσεις Κριπς (1942). Πρωθυπουργός και υπουργός Εξωτερικών στην προσωρινή ινδική κυβέρνηση (1947), διατήρησε τα αξιώματα αυτά και όταν η Ινδία έγινε ανεξάρτητη (Ιανουάριος 1950). Ειλικρινής ουδετερόφιλος, έγινε γρήγορα ένας από τους ισχυρότερους ηγέτες του Τρίτου κόσμου και έπαιξε σημαντικό ρόλο στα Ηνωμένα Έθνη και στις διασκέψεις του Κολόμπο (1950), του Μπαντούνγκ (1955) και του Βελιγραδίου (1961). Μεγάλο μέρος της κυβερνητικής δραστηριότητάς του το διέθεσε στην εσωτερική πολιτική, που απέβλεπε στον εκσυγχρονισμό της χώρας του και στην ανύψωση του οικονομικού και κοινωνικού επιπέδου του λαού του. Βαθύς γνώστης της ανατολικής και της δυτικής παιδείας, έγραψε πολλά έργα (κυρίως κατά τα διαστήματα των φυλακίσεων του), από τα οποία διακρίνονται οι Ματιές στην παγκόσμια ιστορία, με τη μορφή επιστολών προς την κόρη του (που διετέλεσε και πρωθυπουργός της Ινδίας), Η ανακάλυψη της Ινδίας και η Αυτοβιογραφία του. Ο Ινδός Κρι Γιαβαχαρλάλ Νεχρού υπήρξε ένας από τους ισχυρότερους ηγέτες του τρίτου κόσμου.